Vrijdag, 30 maart 1996

De bel gaat. Het is 10:00 uur en we stormen naar buiten. Met appelsapje en kruidkoek op zak razen mijn klasgenoten en ik vijftien volle minuten op het plein. Na drie ballen uit de sloot te hebben gevist en mijn koek te hebben geruild voor twee flippo’s kunnen we weer beginnen. Ik ben als eerste in de klas en neem plaats op een willekeurige stoel in de kring. Mijn klasgenoot loopt binnen en er ontstaat een kortsluiting in zijn ogen. Want hoe durf ik? Dit was zijn plek…

Zaterdag, 30 maart 2019

Iedereen die ik ken, vindt verandering belangrijk. Verandering staat voor groei, progressie, transformatie en innovatie. Het zijn de ingrediënten van een mooie toekomst. Woorden die je tegenkomt in een bedrijfsvisie, een politiek manifest of in een speech van een sterke leider.

Het is ook een van de grootste uitdagingen die we als mens kunnen tegenkomen in ons leven. Verandering staat namelijk ook voor frictie, conflict en onzekerheid. Verandering is vooral leuk als een ander dat moet doen. Die glimlach trekt vaak krom zodra jij lijdend voorwerp wordt. Als je ontdekt dat jij het obstakel bent. Dat je comfort moet inleveren. Dat je ineens op zoek moet naar een andere stoel in de kring.

Sinds die ene vrijdag ben ik gefascineerd wat verandering, op welk vlak dan ook, met ons doet. In ons gedrag, in onze omgeving, in onze visies en in onze relaties. Ik bedenk me soms hoe het uitzicht vanuit mijn tuin moet zijn veranderd. In Vleuterweide, wat zo’n 20 jaar geleden nog een uitgestrekt landschap was. Of, hoe het zo gaat zijn in 2023, zodra ik naast het aanzicht van de Dom ook MARK mag gaan aanschouwen..

Waar ik me ook over blijf verwonderen is het negatieve reflex wat ik keer op keer observeer bij de komst van een nieuw geluid.

Maurice de Hond beschreef vorige week na de verkiezingsuitslag mooi hoe twee tegenovergestelde partijen hun eigen waarheid ervaren. “Als supporters van Ajax en Feyenoord een klassieker bijwonen, zien ze beiden hun eigen wedstrijd. Bij een bepaalde situatie zien ze iets anders en zijn overtuigd van hun eigen waarheid. En omdat ze zich niet kunnen en willen inleven in elkaars werkelijkheid, zullen ze altijd tegenover elkaar blijven staan.”

Nu begrijp ik goed dat niet iedereen op verandering zit te wachten. De status-quo is vaak een comfortabel bad. Het enige probleem is dat we leven in een wereld van constante verandering. De vraag is dus of we een actief onderdeel vormen van die verandering, of dat we vechten om die toekomst uit te stellen.

Met dat in het achterhoofd denk ik aan de reacties op MARK. De reacties op Binnenstad030. De tweet op de grote winst van Forum van Democratie. Maar ook aan de jaarlijkse soap rondom het zwartepietendebat. Het en plein public labelen van een ander, zonder écht het gesprek te zijn aangegaan. Zonder echt te hebben geluisterd. Vaak zie ik deze vulkaanuitbarstingen die de temperatuur in dat debat onnodig doen stijgen en zie ik de kans op een duurzame oplossing alleen maar verkleinen.

Waar ik voor pleit is meer empathie, een stap in andermans schoenen. Dat we onze waarheid niet meer voor waarheid aannemen, maar realiseren dat deze vaak slechts een interpretatie is van de feiten die we kennen. Dat we stoppen met horen en starten met luisteren. Dat we niet ons antwoord al bekokstoven terwijl de ander nog spreekt. Dat het oké is om het oneens met elkaar te zijn en elkaar met respect een dialoog aangaan. Dat de wereld draait om geven en nemen. Dat we realiseren dat iedereen slechts mens is én fouten mag maken. Dat we elkaar in waarde laten, zelfs als we één Ajacied tegenkomen in een uitverkocht Galgenwaard.

Ik hoop dat we allemaal een keertje plaatsnemen op de stoel van een klasgenoot, genieten van een nieuw perspectief en een plekje voor hem vrijhouden.

Donderdag, 30 maart 2023

De bel gaat. Het is 10:00 uur en hij stormt naar buiten. Mijn zoontje Lucas is nu vijf. Met zijn watertje en stuk fruit op zak raast hij met zijn klasgenoten vijftien volle minuten op het plein. Na drie Pokémons uit de sloot te hebben gevist en zijn appel te hebben geruild voor twee digitale voetbalplaatjes, is hij er weer klaar voor. Hij komt als laatste binnen en ziet dat zijn plek er niet meer is.

Ik ben benieuwd naar zijn reactie…