Cherique Cuppen (1990) heeft een communicatiebureau voor verandermanagement. Een energielevel om moe van te worden en een eigentijdse ambitieuze kijk op de wereld. De van oorsprong Brabantse werd verliefd op de creativiteit en chaos van de stad, klein en groots ineen.

Om eerlijk te zijn: ik ben geen voetbalfan. Maar toen ik woensdagavond in bed kroop en onder luid gejuich in slaap probeerde te vallen, voelde ik me een echte Utrechtenaar. Als Brabantse ben ik mijn accent noch carnavalsstreken niet verloren, maar inmiddels woon ik ook alweer twaalf jaar in ons stadsie onder de Dom.

Brabant voelt nog steeds als thuis. Als kind deed ik mee met het plaatselijke vier-tegen-vier voetbaltoernooitje bij Juliana Mill in de kleur blauw. De trots van mijn vader. Ik vond het fantastisch: de gezelligheid, de sfeer, koprollen met mijn grote zus langs het veld. Want echte voetballers waren we niet. Maar het teamgevoel is er met de paplepel ingegoten. Of je nou voetbalt, hockeyt, danst of in de kroeg zit.

Ik geniet van het werken in een team: de kwaliteit van een groep willekeurige mensen om gezamenlijk aan een doel werken. De bereidheid om het individuele belang ondergeschikt te maken aan het grotere geheel en het plezier van het samen bereiken van het doel. Het zijn de mensen met wie je werkt of sport die het leuk maken. In het contact met anderen ontdek ik mezelf. Durf ik meer, geniet ik meer. Ontdek ik waarom mensen juichen. En als wij juichen, juicht de stad. Want wij maken de stad. Wij Utrechters en Utrechtenaren. De discussie over onze naam stamt van voor mijn tijd, maar geeft toch nog steeds een naar gevoel. Want mijn Utrecht is een thuis voor iedereen. Dat gevoel versterkt mijn liefde voor de stad, vergroot mijn verbondenheid met team Utrecht.

In de verbondenheid schuilt de energie om te veranderen. Of het nou een team, een organisatie of een stad betreft. Een keer de beker te winnen. Een andere benaming te omarmen. Een gracht weer vol te laten stromen. Of een traditie te veranderen. Om te durven en anders te doen. Zo groeit de stad mee, met de tijd en haar mensen. Met de ideeën en de ambities. Zo vernieuwen we. Zo worden we beter. Zo worden we kampioen!

Zondag juich ik! Even Google vragen tegen wie we spelen.