Christopher Marks (1989) is een (bijna) dertiger. Hij is ondernemend, een verhalenverteller en verbinder. Hij is vader van zoontje Lucas (2017) en man van Gerdine. In zijn vrije tijd is hij drummer, een wannabe CrossFit atleet & ambassadeur voor Leidsche Rijn.

Deze week zag ik een foto van het stationsplein op social media. De tekst erbij zei: “Er lopen hier in een uur meer mensen langs dan er 70.000 jaar geleden op de hele aarde rondliepen”.

Ik moest wel lachen. Bizarre stoomcursus relativeringsvermogen.

Ik probeerde te verbeelden hoe dat plaatje er over 20 jaar uit zou zien. Zullen we die 70.000 dan kunnen halveren? Zullen we dan echt als die Japanners door de deurtjes worden geduwd in een volle trein? Zullen we dan echt hutje mutje in tiny houses gaan wonen?

Misschien wel..

Op dit soort momenten denk ik aan ‘ A Christmas Carol’, je weet wel, dat klassieke verhaal van Dickens. Ik denk dan aan het verleden, de toekomst en het nu.

In mijn eigen leven probeer ik mijn ‘vroegere ik’ en ‘toekomstige ik’ te vriend te houden. Niet (te) boos te worden op mijn vroegere ik als ik fouten maak en dankbaar zijn op die toffe peer als hij een appeltje voor de dorst heeft bewaard. Ook probeer ik best buddies met mijn toekomstige ik te zijn zodat hij weer blij terugkijkt naar de huidige ik… Of dan eh..mijn vroegere ik.

Get it?

Als je dat gedachte spelletje eens speelt met onze stad. Dan ontmoet je de drie U’s. Laten we ze even Utereg, Nutrecht én Futurecht noemen. Het doel van dit spelletje is dat Nutrecht zo goed mogelijke vrienden probeert te zijn met Utereg en Futurecht. Dat doet ze door dankbaar en vergevingsgezind te zijn naar Utereg en zoveel mogelijk witte voetjes te halen bij Futurecht.

Nutrecht is blij met Utereg. Utereg is niet perfect. Maar ook die imperfectie, maakt Nutrecht wat ze vandaag is. Ze weet nog niet precies wie Futurecht is. Maar ze heeft wel ideeën hoe zij eruit gaat zien. Het allermooiste van dit spel is dat Nutrecht invloed heeft over wie Futurecht gaat worden.

Zorgt Nutrecht ervoor dat de Moreelsbrug trappen naar het spoor krijgt? Zegt Futurecht: “ DANKJE Nutrecht!

Zorgt Nutrecht ervoor dat er genoeg groen in de stad blijft zegt Futurecht: “ DANKJE Nutrecht!

Zorgt Nutrecht ervoor dat de Dom zo weer lekker kan shinen zegt Futurecht: “ DANKJE Nutrecht!

Het gevaar in dit spelletje zit hem natuurlijk in dat Nutrecht alleen maar aan het werk is en nooit meer kan genieten. Dat de balans tussen vroeger, nu en morgen wordt verstoord. Maar één ding staat als een paal boven water. Hoe beter Utereg voor Nutrecht is geweest. Hoe meer zij kan genieten.

Deze column is verschenen in De NUK.