VAN KASTJE NAAR CANVASJE
2024
WILLEM ARNTZKADE
Click here for English
WILLEMIJN
VAN DE WETERING
Ik werk als architect voor voornamelijk particuliere opdrachtgevers. Het toevoegen van een nieuw element aan een bestaand gebouw vind ik het leukst om te doen. De geschiedenis van een gebouw of plek vind ik heel interessant, daarom ga ik graag op zoek naar tekeningen en foto’s in de archieven. Naast mijn architectenwerk schilder en teken ik graag. Voor verjaardagen, geboortes en andere gebeurtenissen maak ik persoonlijke grafische kaartjes met veel kleur. Mijn schilderijen zijn vaak nageschilderde foto’s met levendige kleuren en af en toe een grapje erin verwerkt.
Het verhaal achter het kunstwerk
Het kastje staat op de kruising van de Johannes de Bekastraat, Draaiweg, Zwarte Water en Willem Arntszkade/Zaagmolenkade. Een bijzonder kruispunt met veel geschiedenis.
Uit het verhaal van de buurtbewoners sprak veel liefde voor de wijk. De familie woonde al verschillende generaties op deze plek en heeft de omgeving zien veranderen: het Zwarte Water is gedempt, een geliefde kastanje boom is gekapt en vervangen door een jong boompje.
Dit verhaal en de geschiedenis van de plek inspireerde me om op de drie kanten van het kastje de verdwenen elementen te laten zien, waarvan de herinneringen altijd gebleven zijn.
De linker zijkant ‘grenst aan’ Johannes de Bekastraat 24. Tijdens het onderzoek in de archieven van de gemeente Utrecht kwam ik er achter dat in dit pand tot ongeveer 1938 een depot van bakkerij ‘De Korenschoof’ heeft gezeten. Dit inspireerde me om aan deze kant een afbeelding van een taart te plaatsen.
Het verhaal over de verdwenen kastanjeboom inspireerde me om de boom in alle verschillende vormen af te beelden: bloesem, bolster, ontkiemende kastanje en de bladeren. Deze afbeelding loopt vanaf de linkerkant via de voorkant naar de rechter zijkant.
De rechter zijkant ‘kijkt uit’ op Johannes de Bekastraat 24. In de blinde zijgevel is een dichtgemetseld raamkozijn te zien, dit inspireerde me om een afbeelding van een open raam te maken met uitzicht zoals het vroeger was: het water dat stroomt langs de kade, het bruggetje over het water en de boerderij op de plek waar nu dit kastje staat.
Hoe ging het schilderen?
Het schilderen was heerlijk om te doen. Zo fijn om buiten aan de slag te zijn. De planning liep wat uit, maar dat vond ik helemaal niet erg. Bijna jammer dat het al weer klaar is. De bewoners en voorbijgangers waren heel enthousiast en blij dat de saaie kast wat vrolijker gemaakt werd. En bijna iedereen vroeg of ik de grote glasvezelkast iets verderop ook ging doen…. wie weet! Lijkt mij in ieder geval erg leuk om te doen samen met de bewoners.
Een toerist uit Duitsland is zelfs een keer teruggekomen met zijn vrouw en kinderen om te kijken hoe ver ik was gekomen. Verder ben ik heel goed verzorgd met kopjes koffie, blikjes fris, koekjes en chips. Super lief en leuk.
KASTJES IN DE BUURT:
BEKIJK HIER ONZE ANDERE VETTE PROJECTEN!
STADSAMBASSADEURS VAN UTREG